عشق سرکش، به فغان، زین از حزین لاهیجی غزل 352

1 عشق سرکش، به فغان، زین دل ناشاد آمد این سپندی ست کزو شعله به فریاد آمد

2 تهمت آلودهٔ عیشیم، که گلشن زادیم پر و بالی نگشودیم که صیاد آمد

3 طفل خامیم و ستمکاری ایام ،به ما ادب آموزتر از سیلی استاد آمد

4 خواستم عقد طرب با می گلگون بندم با دلم الفت دیرینهٔ غم یاد آمد

5 غم بود قسمت دل های فراغت طلبان هر که شد بندهٔ عشقت، ز غم آزاد آمد

6 درگه پیر مغان خاک مراد است حزین هر که شاد آمد