نعره زد عشق دین ما بگریخت از عرفی شیرازی غزل 38

1 نعره زد عشق دین ما بگریخت کفر نیز از کمین ما بگریخت

2 بسکه شد ابر گریه آتشبار تخم عیش از زمین ما بگریخت

3 در دم نزع یار غم گردیم نفس واپسین ما بگریخت

4 باز کردیم دیده بر رخ دوست نگه شرمگین ما بگریخت

5 زآتش دل چراغ بر کردیم سایه از همنشین ما بگریخت

6 شوق دیدار حمله ای آورد ادب از آستین ما بگریخت

7 دستی از آستین برون کردیم نام آز از نگین ما بگریخت

8 دست عرفی نقاب راز گشود خرد تیزبین ما بگریخت