برخیز تا به جانب گلشن گذر کنیم از جامی غزل 360

1 برخیز تا به جانب گلشن گذر کنیم پیش سنان خار غم از گل سپر کنیم

2 چون غنچه لب به خنده گشاییم در چمن خونهای بسته ته به ته از دل بدر کنیم

3 حاضر کنیم لاله و نرگس به بزم خویش زان ساغر عقیق وز این جام زر کنیم

4 چندان خوریم می که چو نرگس به پای گل فردای حشر مست سر از خاک برکنیم

5 شاهد چه حاجت است چنین کز درخت گل گلچهره ای بپاست به هر سو نظر کنیم

6 جامی بیا و دفتر خود باز کن چو گل تا گفت و گوی مجلسیان مختصر کنیم

7 بگرفت طبع باده پرستان ز نقل خشک از دفتر تو نقل غزلهای تر کنیم