خیزید، عاشقان، نفسی شور و شر کنیم از عراقی غزل 198

1 خیزید، عاشقان، نفسی شور و شر کنیم وز های و هو، جهان همه زیر و زبر کنیم

2 از تاب سینه آتشی اندر جگر زنیم وز آب دیده سینهٔ تفسیده تر کنیم

3 در ماتم خودیم، بیا، زار بگرییم خاکستر جهان همه بر فرق سر کنیم

4 نعره ز جان زنیم، همه روز تا به شب ناله ز درد دل همه شب تا سحر کنیم

5 تا چند چاشت ما همه از خوان غم بود؟ تا کی وجوه شام ز خون جگر کنیم؟

6 آهی برآوریم، سحرگه، ز سوز دل زین بخت خفته را دمی از خواب برکنیم

7 زاری کنان به درگه دلدار خود رویم نعره‌زنان به پیش سرایش گذر کنیم

8 باشد که یک نفس نظری سوی ما کند دزدیده آن نفس به رخ او نظر کنیم

9 آن لحظه از عراقی، باشد که وارهیم گر زو رها شویم، سخن مختصر کنیم