خیز و به جلوه آب ده، سرو چمن از عرفی شیرازی غزل 7

1 خیز و به جلوه آب ده، سرو چمن تراز را آب و هوا ز باده کن، باغچه ی نیاز را

2 صورت حال چون شود، بر تو عیان که همچو سرو ناز تو جنبش از قلم ، چهره گشای راز را

3 آه که طبل جنگ و آن گه به گاه آشتی چاشنی ستم دهد، لطف الم گداز را

4 تا حرم فرشتگان از دل و دین تهی شود رخصت جلوه ای بده، حجله نشین ناز را

5 ای که گشود چشم جان ، در طلب حقیقتی طرف نقاب بر فکن ، پردگی حجاز را

6 شربت ناز را کند، تلخ به کام دلبران عرفی اگر بیان کند، چاشنی نیاز را