1 یاد ایامی که بودم در خمستان فرنگ جام او روشنتر از آئینهٔ اسکندر است

2 چشم مست می فروشش باده را پروردگار باده خواران را نگاه ساقی اش پیغمبر است

3 جلوهٔ او بی کلیم و شعله او بی خلیل عقل ناپروا متاع عشق را غارتگر است

4 در هوایش گرمی یک آه بیتابانه نیست رند این میخانه را یک لغزش مستانه نیست