یاد باد آن شب که از حکیم نزاری قهستانی غزل 100

1 یاد باد آن شب که خوش کردم شبت گر چه ناخوش کرده بد آن شب تبت

2 کاسه ی تب خال بر می داشتم نفیِ تهمت را به دندان از لبت

3 غایبی از چشم و در گوشم بماند هم چنان آوازِ یا رب یاربت

4 یاد باد آن شب که مجلس روز کرد عکسِ نورِ با فروغِ غبغبت

5 هم چو پروین اشک می ریزم ز چشم در فراقِ زلفِ هم چون عقربت

6 سروبستان را تفرّج می کنم از پی بالایِ شنگِ شبشبت

7 جان نخواهد برد می دانم چو روز از شب هجران نزاری عاقبت