بخون نشست دلم، خار غم از هلالی جغتایی غزل 361

1 بخون نشست دلم، خار غم خلیده خلیده بسیل داد مرا خون دل چکیده چکیده

2 براه عشق فتادم ز پا، دویده دویده بجور خوی گرفتم ستم کشیده کشیده

3 تو نور چشم منی، جا درون دیده من کن که دیده دیده المها، ترا ندیده ندیده

4 غزال وحشی من هست از رقیب گریزان بلی، که میرود آهو ز سگ دویده دویده

5 خیال چشم تو کرد و ز خویش رفت هلالی برنگ آهوی وحشی ز خود رمیده رمیده