تیغ کز دستِ دوستان از حکیم نزاری قهستانی غزل 488

1 تیغ کز دستِ دوستان باشد زخمش آسایشِ روان باشد

2 یک اشارت ازو به گوشۀ چشم خون بهایِ هزار جان باشد

3 چشمِ او آن کند به یک غمزه کاعتبارِ جهانیان باشد

4 ترکِ جان عینِ زندگی ست ولیک بر گران ترکِ جان گران باشد

5 بگذارد به سُم پرستان خر هر که را غزمِ آسمان باشد

6 هر که بر دوست سود خواهد کرد گو بکن تا که را زیان باشد

7 همه ای دوست آن گهی باشی کز تو نه نام و نه نشان باشد

8 بر کنارِ وصال ننشینی تا ز تو هیچ در میان باشد

9 اگر از خود نزاریا برهی هر چه باقی بماند آن باشد

10 چون ازین عمرِ عاریت برهی بعد از آن عمرِ جاودان باشد