رند و قلاشیم و مست و می از اسیری لاهیجی غزل 127

1 رند و قلاشیم و مست و می پرست از شراب عشق تو رفته ز دست

2 معتکف در کعبه و مسجد بدم در خراباتم کنون افتاده مست

3 تا بمعشوقی کنی اظهار ناز از نیاز عاشقان عالم پرست

4 جمله عالم غرق بحر وحدتند از زمین و آسمان بالا و پست

5 بود عالم جز بهستی تو نیست دایما از فیض عامت نیست هست

6 نقش بند ما مثال خویش خواست صورت آدم کشید و نقش بست

7 از شراب وصل تو مست مدام چون اسیری گبر و ترسا بت پرست