رعنا غزالم فصل بهار از آشفتهٔ شیرازی غزل 277

1 رعنا غزالم فصل بهار است مشکوی گلزار رشگ تتار است

2 تا کی چو نرگس مخمور باشی در جام لاله می خوشگوار است

3 بر عمر رفته افسوس تا چند عید نو آمد عمر دو بار است

4 ابرست و ژاله باغ است و لاله این میفروش و آن میگسار است

5 گل پادشه وار بنشسته بر تخت شد آن که گفتی شوکت به خار است

6 خوشبو نسیمی آمد زبستان گوئی بر آتش عود قمار است

7 ساقی زدوری کن عمر تازه کاین دور دوران بی اعتبار است

8 از جم چه جوئی جام می آورد زر یا سفالین زو یادگار است

9 در کش پیاپی جام لبالب دوران نگوئی بر یک مدار است

10 از جان فرو شو رنگ تعلق کاین گرد هستی در ره غبار است

11 نوروز آمد فیروز و خرم از فر حیدر چون تاجدار است