1 روبهی می‌دوید از غم جان روبه دیگرش بدید چنان

2 گفت خیرست بازگوی خبر گفت خر گیر می‌کند سلطان

3 گفت تو خر نیی چه می‌ترسی گفت آری ولیک آدمیان

4 می‌ندانند و فرق می‌نکنند خر و روباهشان بود یکسان

5 زان همی ترسم ای برادر من که چو خر برنهندمان پالان

6 خر ز روباه می‌بنشناسند اینت کون خران و بی‌خبران