قهرت چو فرو بارد در معرکه سطوت از ادیب صابر مفرد 9

1 شمشاد قد و لاله رخ و یاسمین بر است با سرو و گل به قامت و عارض برابر است

2 دایم غلام و چاکر یاقوت و شکرم کو را لب و حدیث ز یاقوت و شکر است

1 همی تا بقا ممکن است آسمان را بقا باد سلطان سلطان نشان را

2 خداوند عالم که بفزود رتبت زتختش زمین را ز تاج آسمان را

1 دهان خزینه گوهر شده ست و گوش صدف زنظم و نثر تو ای خواجه امام اجل

2 گه روایت شعر تو راویان تو را همه دهان ز گهر باشد و زبان ز عسل