فرو مایه چون سیر از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 89

1 این دهر باشگونه چو بستیزد شیر ژیان به‌دام درآویزد

2 مرد دژ آگه آن بود و دانا کز مکر او به وقت بپرهیزد

1 مردم سفله به سان گرسنه گربه گاه بنالد به زار و گاه بخرد

2 تاش همی خوار داری و ندهی چیز از تو چو فرزند مهربانت نبرد