1 قدوه اهل کرم ای زبده آزادگان اکرم الاخوان شهاب الدین که بادی دوستکام

2 از ره چاکر نوازی قصه ئی اصغا نمای کرده از بیم ملالت در وی ایجازی تمام

3 بنده با جمعی خواص مجلس روحانیان خلوتی دارد مصفا از کدورات عوام

4 موضعی از خرمی زیباتر از باغ ارم وز ره امن و فراغت غیرت دار السلام

5 لیک در وی پای بند صحبت اصحاب نیست این کنایت هیچ دانی از چه باشد از مدام

6 همتت گر ضامن اسباب جمعیت شود چون ثریا منخرط کردند در سلک نظام

7 ورنه ابناء الکرام اندر پی بنت الکروم چون بنات النعش بگریزند از هم و السلام