قبله عشاق عارف صورت از عمادالدین نسیمی غزل 131

1 قبله عشاق عارف صورت رحمان بود جان و دل در عشق جانان باختن خوب آن بود

2 پیش روی خوبرویان سجده می آرم، فقیه! قبله ای کی به ز روی و صورت خوبان بود

3 زاهد اندر عشق او در باز جان و دل چو من زان که هر کو عشق او زینسان بود انسان بود

4 نکته سر خدا در صورت خوبان خفی است محرم این نکته جان عاشق حیران بود

5 کی به جان واماند از جانان، بگو ناصح، کسی عاشق مقتول خود را چون دیت جانان بود

6 رنج و اندوه فراق عاشق غمدیده را صورت سبع مثانی وجه او درمان بود

7 ناصحا فکر من اندر عشق او جان دادن است کی مرا فکر غم زولانه و زندان بود

8 عشق می بازد نسیمی تا اثر باشد از او عشق بازی با جمال دوست جاویدان بود