قاصدا، نامه‌ای از کوی فلانی از آذر بیگدلی غزل 101

1 قاصدا، نامه‌ای از کوی فلانی به من آر یعنی از یار من آن نامه که دانی به من آر

2 نامهٔ من ببر، اما به رقیبان منمای؛ گر توانی بدهش، ور نتوانی به من آر!

3 اگرت بر سر آن کو نشناسند اغیار بدهش نامه، جوابی که ستانی به من آر

4 ور شناسد نهانی، بدهش نامه و باز خبری پرس نهانی و نهانی به من آر

5 پیش مردم ننویسد اگر از شرم جواب بگذر از نامه و پیغام زبانی به من آر

6 در میان من و او هست نشان‌ها بسیار بدگمان تا نشوم از تو، نشانی به من آر

7 همچو آذر بودم کام ز پیری بس تلخ رطبی تازه از آن نخل جوانی به من آر