قدح دمید لبالب، خراب گو از عرفی شیرازی غزل 445

1 قدح دمید لبالب، خراب گو شده باشم اگر هلاک شوم در شراب گو شده باشم

2 به بزم عیش روم، تا به کی مصیبت شیون خراب نغمهٔ چنگ و رباب گو شده باشم

3 نه خنده ای و نه نگاهی، تو را ازین چه تفاوت شکنجه خوار دو صد پیچ و تاب گو شده باشم

4 غبار کوچهٔ عشقم ز دامنم چه فشانی عبیر پیراهن آفتاب گو شده باشم

5 چه شد که اهل ثوابم رهم دهند به دوزخ شریک لذت اهل عذاب گو شده باشم

6 ز جرم عشق ار کنند سوال روز قیامت به صد کتاب سخن جواب گو شده باشم

7 نظر به دزد و مکن منعم از مشاهده، عرفی خراب گو شده باشی، کباب گو شده باشم