قدح بر چشمهٔ خورشید در از سلیم تهرانی غزل 449

1 قدح بر چشمهٔ خورشید در جوهر شرف دارد چرا خرم نباشد تاک، فرزند خلف دارد

2 نظر گر بر تو باشد آسمان را، زان مشو خوشدل خدنگ افکن نه چشم از مهر بر سوی هدف دارد

3 کسی از سیلی ایام، داد گوش من نگرفت کجا خواهد رسید این شور و فریادی که دف دارد

4 اگر غواصی از دستت برآید، بحر هم از تو نمی دارد دریغ آن نان خشکی کز صدف دارد

5 سلیم از دامن هرکس کشیده دست خود، اکنون ز شاهان جهان، امید بر شاه نجف دارد