قدح بدور لیت پر ز خون دلی از کمال خجندی غزل 475

1 قدح بدور لیت پر ز خون دلی دارد غمش میاد کز اینسان دلی بدست آرد

2 زمینه به جرعه بده آب و نخم عشرت کار که خواجه آن درود از جهان که میکارد

3 میان زاهد و رندان ز باده دریاهاست دوان دوان سوی ما آمدن کجا بارد

4 سحر به دفع خمارم چه حاجت ترشیست ز چهره محتسب ما چو سر که می بارد

5 عبارتیست از آن لب به سرخی این همه خط که باده بر لب باریک جام بنگارد

6 حکایت لب باریک ساقی و لب جام به جز مغنی باریک نغمه نگذارد

7 مغنیاه سخنان کمال باریک است بخوان به چنگ که باریک نغمه دارد