شعر است و بس که خواندن او از ادیب صابر قطعه‌ 12

1 شعر است و بس که خواندن او نام مرد را مشهور شهر و شهره خلق جهان کند

2 روزی هزار بار سر زلف بشکند ترسم به عهد و دوستی من همان کند

3 دایم همی کنم لب شیرینش را صفت آخر به بوسه ای دل من شادمان کند