1 پارسی جامه بخوانید غزل‌های دری که برید آمد و آورد زری فتح هری

2 غازه کن چهره به هر هفت که شاه غازی غازیان را به غزا داد صلا حمله‌وری

3 نه همین فتح است هرات است تو را مژده وهم که از این فتح بسی ملک دول شد سپری

4 همت شه نه به این فتح کمین شد مقصور مکن ای وهم در این باب تو کوته‌نظری

5 گر عزیمت کندش عزم جهان گیر به رزم خنگ او بگذرد از بام ثریا و ثری

6 تیغ بر پشت نهد شیر فلک را چو به رزم ناف هفتم ز پیش می‌کند آنجا سپری

7 به مثل صارم تیزش چو درآید به میان از پسر قطع کند ربطه علاقه پدری

8 نیست بی‌جا که فلک منطقه دارد به میان می‌کند بندگیش کرده مجره کمری

9 گر کند خصم تو در آب چو ماهی منزل می‌کند آب به اجزای وجودش شرری

10 ور محب تو خورد زهر ز آب و حنظل حاش لله که بودشان اثری جز شکری

11 صیت عدل تو چو گردید بلندآوازه شد حصاری به عدم فتنه دور قمری

12 نوبتی گو بزند نوبت فتح و نصرت تا کند رفع ز گوش فلک این رنج کری