بونصر پارسی سر از مسعود سعد سلمان قصیده 146

1 بونصر پارسی سر احرار روزگار هست از یلان و رادان امروز یادگار

2 آبیست از لطافت و بادیست از صفا بحریست از مروت و کوهیست از وقار

3 همت به روی و رایش بفراخت چون قمر فضل از نصیب خلقش بشکفت چون بهار

4 ایوان به وقت بزم نبیند چنو سخی میدان به گاه رزم نبیند چنو سوار

5 عنفش همی بر آب روان افکند گره لطفش همی بر آتش سوزان کند نگار

6 از خشم و عنف او دو نشانست روز و شب از مهر و کین او دو نمونست نور و نار

7 بر دشمنان بگشت به قهر آسمان نهاد بر دوستان بتافت به جود آفتاب وار

8 تا در میان باغ بخندد همی سمن تا در کنار جوی ببالد همی چنار

9 خندیده باد نزهت او را لب طرب بالیده باد نعمت او را تن یسار

10 چون اوج چرخ دولت عالیش مهروار چون بیخ کوه حشمت باقیش پایدار