پری به حسن و لطافت نداشت از کمال خجندی غزل 672

1 پری به حسن و لطافت نداشت با همه حال هر آنچه در رخ تست ای مه خجسته جمال

2 نگار سرو قد گلعذار پسته دهن بت شکر لب بادام چشم مشکین خال

3 اگرچه ابروی خوبت به دلبری طاقت است بر آفتاب جمال تو هست جفت هلال

4 مرا امید وصال تو چون ز باد هواست نشان کوی تو میپرسم از نسیم شمال

5 خیال وصل تو دی در تصورم بگذشت زهی تصور باطل زهی خیال محال

6 دل ارز شوق رخت ناله می کند چه عجب فغان آتش سوزان بود ز آب زلال

7 رخت چو ماه تمام است کی بود نقصان ز راه لطف اگر بنگرد به سوی کمال