طوطی ب نو دید و در افتاد در از کمال خجندی غزل 866

1 طوطی ب نو دید و در افتاد در سخن برد از دهان ننگ نو ننگ شکر سخن

2 از فندق تو هیچ نخیزد به جز نبات در پسته تو هیچ نگنجد مگر سخن

3 اول حدیث روی نو گویند بلبلان بر شاخسار گل چو در آیند در سخن

4 با آمل عشق عادت تو تلخ گفتن است آری چو از لب تو ندارد خبر سخن

5 دل را به پیش لعل تو قلب است نقد جان تا همچو سکه با تو نگوید بزر سخن

6 بر باد رفت عمر عزیز آخر ای صبا در پیش آن نگار بگوی این قدر سخن

7 مقصود گفت و گوی کمال از میان تویی گفت آنچه داشت با تو نگوید دگر سخن