بند اول از ملک‌الشعرا بهار تصنیف 6

1 مژده که روی خدا ز پرده برآمد آیت داور به خلق جلوه گر آمد

2 بی‌خبران را ز فیض کل خبر آمد مظهرکل در لباس جزء درآمد

1 وزیر فرهنگ ای جسم فضل و جان ادب کز اصطناع تو معمور شد جهان ادب

2 ز زخم حادثه‌، لطف تو شد حصار هنر به ‌جاه و مرتبه‌، عهد تو شد ضمان ادب

1 به شهر شروان بُد شاعری بهار بنام که شهره بود به مطبوعی و سخن‌دانی

2 از آن سخنور جز اندکی ندانم شعر هم آنچه دانم دانند عالی و دانی

1 ای محمدخان به دژبانی فتادی‌، نوش جانت ابروی تازه را از دست دادی نوش جانت

2 در حضور پهلوی اردنگ خوردی‌، مزد شستت هی کتک خوردی و هی بالا نهادی‌، نوش جانت

1 ای مصور نقش آن سرّ نهانش را بکش موشکافی‌ها کن و موی میانش را بکش

2 سیل اشگ از جویبار دیده اول کن روان زان سپس آن قد چون سرو روانش را بکش