بند اول ,

2 عروس گل از باد صبا شده در چمن چهره گشا

3 الا ای صنم بهر خدا ز پرده تو رخ بدرکن

4 دیده کسی هرگز بود پیچهٔ زدن خوی گل

5 پرده برافکن تا شود پرده‌نشین روی گل

6 بسوز دل اهل صفا -‌ به عشق وبه مهر و به وفا، ای صنم ز پیچه زدن حذر کن

7 آه نهان چرا چهرهٔ دلجوی تو وای گشاده به‌، روی تو هم موی تو

بند دوم ,

9 ندیده بودی چهر پری نهفته کند جلوه گری

10 تو چون از پری زیباتری هرآینه جلوه سرکن

11 دیده کسی هرگز بود حور و پری در حجاب حور و پری در حجاب

12 دیده کسی هرگز بود شمس و قمر با نقاب شمس و قمر با نقاب

13 بسوز دل اهل صفا -‌به عشق وبه مهروبه وفا، ای صنم ز پیچه زدن حذر کن

14 آه نهان چرا چهرهٔ دلجوی تو وای گشاده به روی توهم موی تو