1 بیا مستانه چاک پیرهن پیش صبا بگشا در فیضی به روی دیده های آشنا بگشا

2 ز ترک التفاتت، کام زهر آلوده ای دارم به دلجویی زبان غمزهٔ شیرین ادا، بگشا

1 درعشق شد به رنگ دگر روزگار ما تغییر رنگ ماست خزان و بهار ما

2 از خویش می رویم سبکتر ز بوی گل بر طرف دامنی ننشیند غبار ما

1 درین دریای بی پایان، درین طوفان شورافزا دل افکندیم، بسم الله مجریها و مرسیها

2 مگر این بحر بی پایان، حریف درد دل گردد که دارد در جگر دریای آتش، حرص استسقا