پاکا منّزها متعالی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1

1 پاکا منّزها متعالی مهیمنا ای در درون جان و برون از صفات ما

2 از رحمت تو کم نشود گر به فضل خویش منت نهی و عفو کنی سیّئات ما

3 دوران شرّ و فتنه و طوفان و حیرت است ظلمت حجاب راه شد از شش جهات ما

4 نوح عنایت توبه به کشتی مغفرت سعیی کند مگر به خلاص و نجات ما

5 آلایشی که رفت به آب کرم بشوی تنزیه ذات پاک تو دارد نه ذات ما

6 مقصود ما حصول رضا و جوار توست ورنه چه بیش و کم ز حیات و ممات ما

7 بی یاد تو اگر نفسی می رود هباست آری خلاصه یک نفس است از حیات ما

8 هم تو دهی ز عقده ی تقلیدمان خلاص ورنه زمانه حل نکند مشکلات ما

9 ما را ز هول زلزلت الارض باک نیست حفظ تو بس معاون ما و ثبات ما

10 یک جرعه گر ز جام تو در کام ما چکد تا روز حشر کم نشود مسکرات ما

11 توفیق ده که نام نزاری رود به خیر بر یاد دوستان تو بعد از وفات ما