1 صاحب عادل شهاب ملک و دین ای درونت مهبط روح الامین

2 تابرآوردی سر از جیب سخا بحر می دزدد کف اندر آستین

3 بر امید آن که تا بخشی مرا جبّه و دستار واسب و طوق و زین

4 تحفه یی آورده ام نزدیک تو کاندر آن حیران شود نقّاش چین

5 بیت چندی نیز بر هم بسته ام هر یک اندر شیوة خود به گزین

6 شعر بشنیدی و تحفه بستدی خود همین بود و همین بود و همین

7 نی یکی از راه انصاف اندر آی چون تویی شه را وزیر راستین

8 تو وزیری در خراسان و عراق صیت تو بگذشته از چرخ برین

9 من گدایی ژاژ خایی بی نوا گه فضایل خوان و گاهی ره نشین

10 من ز سیم تو ندیدم یک پشیز تو ز من داری متاعی بس ثمین

11 این فضیلت منعکس اولیترست خود بچشم عقل و دانش باز ببن

12 بر زمین دیدم که بارید از فلک بر فلک هرگز نبارید از زمین

13 نقد کن باری بهای تحفه ام گر نفرمایی عطایی بافرین