1 برون شد ابلهی با شمع از در بدید از چرخ خورشید منور

2 ز جهل خود چنان پنداشت جاوید که بی این شمع نتوان دید خورشید

3 بدو بشناس او را و فنا شو در آن عین فنا عین بقا شو

4 تو باقی گردی ار گردی تو فانی تو مانی جمله گر بی تو تو مانی