1 قبله حاجات ما کوی خرابات آمدست شاهد و می رند را عین مناجات آمدست

2 چون بمستی میتوان رستن ز هستی لاجرم عاشقان را می پرستی به ز طاعات آمدست

3 آیت حسن تو خواند جان ما از هر ورق حال عارف برتر از کشف و کرامات آمدست

4 بشنود انی اناالله چون کلیم از هر درخت هرکه او برطور عشق از بهر میقات آمدست

5 از فنا چون می توان در بزم وصلش راه یافت پس بمعنی نیستی عین کمالات آمدست

6 بت پرستی گر گرفتار خودی نی حق پرست در طریقت بیخودی اصل عبادات آمدست

7 تا اسیری از خودی فانی و باقی شد بدوست ساقی میخانه و پیر خرابات آمدست