مقام ما بسر کوی یار خواهد از قاسم انوار غزل 327

1 مقام ما بسر کوی یار خواهد بود که بر بهشت برین اختیار خواهد بود

2 بهر کجا که نشینم دمی، ز فرقت تو زخون دیده و دل لاله زار خواهد بود

3 دلم زدست شد، ای دوست، دستگیری کن که در هوای تو زار و نزار خواهد بود

4 مرا بهیچ کس امید نیست در دو جهان ولی بلطف تو امیدوار خواهد بود

5 بداراگر برسی، خوش سلیم باش و مپرس چه جای دار؟ که دارالعیار خواهد بود

6 ترا که منکر عشقی و عاشقان، شک نیست که جایگاه تو دارالبوار خواهد بود

7 بیا و قاسم، از ین ملکت جهان بگذر که دار ملک جهان بی مدار خواهد بود