جان ما مست می عشقست از از اسیری لاهیجی غزل 323

1 جان ما مست می عشقست از روز ازل کی شود کی تا ابد هشیار مست لم یزل

2 یاد می نارد ز لذات بهشت جاودان گر بکوی وصل جانان جان ما یابد محل

3 طالب آن باشد که گر مطلوب ننماید جمال از طلبکاری ندارد دست تا روز اجل

4 نیست ما را زندگی بی عشق دلبر یکزمان ما چو جسم و عشق جانان همچو جانست فی المثل

5 در پی سود جهانند مردم کوته نظر تو زیان بین رفت عمر و کم نشد طول امل

6 گر علوم(حال)خواهی در عمل مردانه باش کی بعلم من لدن ره میدهندت بی عمل

7 گر وصال دوست میجوئی ز هستی نیست شو شیوه رندان همین باشد اسیری لااقل