یار با ما نه چنان از حکیم نزاری قهستانی غزل 611

1 یار با ما نه چنان بود که هر بارِ دگر ترک ما کرد گرفته‌ست مگر یارِ دگر

2 وعدۀ وصل همی‌داد و نمی‌کرد وفا داشت هر روز بیاراسته بازارِ دگر

3 گفته بود از منش این‌بار دری نگشاید گو برو از پیِ یاری دگر و کارِ دگر

4 از خدا شرم ندارد که روا می‌دارد هر نفس بر تنِ رنجورِ من آزارِ دگر

5 می‌روم دامنِ دل‌چاک و گریبانِ وصال تا کجا و کی و چون دست دهد بارِ دگر

6 من به صد جور از او روی نپیچم گرچه هرکس از رویِ دگر می‌کند انکارِ دگر

7 زاریِ زارِ نزاری بکند هم اثری زارتر خود ز نزاری نبود زارِ دگر