یار ما شبهای تاری بر از جهان ملک خاتون غزل 397

1 یار ما شبهای تاری بر تو همچون روز باد سال و ماه و هفته و روزت به از نوروز باد

2 لشکر منصور رایات همایون تو گشت دایم از فتح و ظفر بر دشمنان فیروز باد

3 جان بدخواهان جاهت ای دو دیده همچو شمع در سر بالین عیشت روز و شب در سوز باد

4 دشمنانت همچو روباهند جاها در کمین شیر چرخ هفتمین پیش تو دست آموز باد

5 تیغ قهر جان ستانت ای ز جان خوشتر مرا در دو چشم دشمنانت ناوک دلدوز باد

6 چون به نخجیر سعادت میل فرمایی ز جان بس پلنگ سفله دوران تو را چون یوز باد

7 شمع جمع خاطر محزون مایی راستی در شبستان وفا دایم جهان افروز باد