شمعیم و زندگانی ما در گداز از سلیم تهرانی غزل 224

1 شمعیم و زندگانی ما در گداز ماست پروانه ایم و سوختن خود نیاز ماست

2 رسوا گذشته ایم ازین باغ چون بهار هر جا گلی شکفته ببینید، راز ماست

3 گر می کنی به مذهب آزادگان عمل بگشای دست بسته که شرط نماز ماست

4 مهمان به خانه دیر چو ماند، عزیز نیست کوتاهی زمانه ز عمر دراز ماست

5 ما را گریز نیست ز ناز تو چون سلیم هر حلقه ای ز زلف تو دام نیاز ماست