یا رب که میرود از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 384

1 یا رب که میرود سوی اعیان روزگار آنها که راه فضل فراوان سپرده اند

2 وز روی عرض خویش غبار نبهر کی از مکرمت بحیله احسان سترده اند

3 در عالم وجود بدست سخا وجود در چشم بخل غوره خذلان فشرده اند

4 در نرد جود حاتم طی را هزار دست ده خصل طرح داده و آسان ببرده اند

5 وز بحر شعر بنده خضروار در جهان الا زلال چشمه حیوان نخورده اند

6 گوید که گفت ابن یمین را طریق آنک او را ز فاضلان خراسان شمرده اند

7 دلگرمی کرم ز لئیمان نمیرسد منت خدایرا که کریمان نمرده اند