یا رب بدو نور دیدهٔ پیغمبر از ابوسعید رباعی 319

1 گفتی که فلان ز یاد ما خاموشست از بادهٔ عشق دیگری مدهوشست

2 شرمت بادا هنوز خاک در تو از گرمی خون دل من در جوشست

1 گر طالب راه حق شوی ره پیداست او راست بود با تو، تو گر باشی راست

2 وانگه که به اخلاص و درون صافی او را باشی بدان که او نیز تراست

1 تا پای تو رنجه گشت و با درد بساخت مسکین دل رنجور من از درد گداخت

2 گویا که ز روز گار دردی دارد این درد که در پای تو خود را انداخت

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما