یا بیا افتادگان را دست از نشاط اصفهانی غزل 152

1 یا بیا افتادگان را دست گیر، افتاده باش یا نداری دست دل بردن برو دلداده باش

2 خامه ی نقش آفرینت هست، لوحی ساده جو ورنه پیش خامهٔ نقاش لوح ساده باش

3 گر بسر سودای غوغای خداوندیت هست خواجه شو، یابنده شو و زهر غمی آزاده باش

4 دست افکندن نداری پای افتادن که هست هر کجا دستی بر آید ز آستین، افتاده باش

5 روی نیکو گر نداری خوی نیکو جو نشاط ورنه گر سد گنج داری، رنج را آماده باش

6 بر گشایشهای دورانت اگر دلتنگی است بستگی‌های جهان را با دل بگشاده باش

7 این جهان چون ساغر آمد فیض یزدان باده‌اش محو ساغر تا به کی! یک چند مست باده باش