یک شبی هنگام برگردیدن از سلیم تهرانی قطعه‌ 8

1 یک شبی هنگام برگردیدن از طوف نجف ره غلط کرده، رهم بر طرفه صحرایی فتاد

2 وادیی پر دغدغه چون وادی سوداییان عرصه ای پرفتنه همچون باطن اهل فساد

3 دست از جان شسته، گردد آب سوی او روان هرچه بادا باد گوید، بگذرد آنجا چو باد

4 می شود دیوانه هرکس را برو افتد گذار برّ مجنون روزگار از بهر این نامش نهاد

5 از برای آن که بیرون زین بیابانش برد چون منار سامره، پیچیده ره بر گردباد