یک شبی معشوق از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 1072

1 یک شبی معشوق طوس، آن بحر راز با مریدی گفت دایم در گداز

2 تا چو اندر عشق بگدازی تمام پس شوی از ضعف چون مویی مدام

3 چون شود شخص تو چون مویی نزار جایگاهی سازدت در زلف یار

4 هرک چون مویی شود در کوی او بی شک او مویی شود در موی او

5 گر تو هستی راه بین و دیده ور موی در موی این چنین بین درنگر

6 گر سر مویی نماند از خودیت هفت دوزخ سر برآید از بدیت