یکی طفل نادان ز خیره سری از حزین لاهیجی مثنوی 12

1 یکی طفل نادان ز خیره سری به کف داشت جوزی به لُعبت گری

2 سبک طفل دیگر ز دستش ربود چو سنجید، در باور وی نبود

3 به این جوز طفل دنی دوست است که مغزی ندارد همین پوست است

4 خصومت کنان بر سر جوز پوچ ازین کهنه ویرانه کردند کوچ

5 همان جوز پوچ است دنیای دون که جویند وی را به مکر و فسون

6 بگویید با کودکان دنی به آدم نمی زیبد اهریمنی

7 به این جوز بی مغز بستید دل خجل از خود و از خدا منفعل

8 شما کودکان را به سر هوش نیست خصومت سگالی برین پوست چیست؟