یک نفس با همدمی از حکیم نزاری قهستانی غزل 224

1 یک نفس با همدمی از هردو عالم خوش ترست کنج خلوت خانه ای از ملکت جم خوش ترست

2 صحبت نامحرمان ناخوش تر از جان کندن است آه از محرم که او جان یارمحرم خوش ترست

3 گرچه ما تنها نشینانیم و تنهائی خوش است لیک گر یاری بود با یارهمدم خوش ترست

4 ساقیا رطل دمادم برزن و دم برمزن کز طریق بیخودی رطل دمادم خوش ترست

5 یک قدح صاف صبوحی خوش تر از ملک دو کون ور همه یک کوزه ی دردی بود هم خوش ترست

6 سوگوارانیم کز مشرق به ارض افتاده ایم مرد عشرت نیستیم اینجا که ماتم خوش ترست

7 غم به ما شاد است و ما دیوانگان عالمیم شادی دیوانگان ، دیوانه خرّم خوش ترست

8 عاشقانِ بی غرض خوانند مارا لاجرم نیک با بد بهتر است و نوش با سم خوش ترست

9 مرهم جان نزاری زخم باید زخم عشق زخم کز بازوی عشق آید ز مرهم خوش ترست