1 به این بهانه درین بزم محرمی جویم غزل سرایم و پیغام آشنا گویم

2 بخلوتی که سخن می شود حجاب آنجا حدیث دل به زبان نگاه می گویم

3 پی نظارهٔ روی تو می کنم پاکش نگاه شوق به جوی سرشک می شویم

4 چو غنچه گرچه به کارم گره زنند ولی ز شوق جلوه گه آفتاب می رویم

5 چو موج ساز وجودم ز سیل بی پرواست گمان مبر که درین بحر ساحلی جویم

6 میانه من و او ربط دیده و نظر است که در نهایت دوری همیشه با اویم

7 کشید نقش جهانی به پردهٔ چشمم ز دست شعبده بازی اسیر جادویم

8 درون گنبد در بسته اش نگنجیدم من آسمان کهن را چو خار پهلویم

9 به آشیان ننشینم ز لذت پرواز گهی به شاخ گلم گاه بر لب جویم