در راه توَم گر زیم از اوحدالدین کرمانی رباعی 97

1 هر کاو زحقیقت وجود آگاه است با او سخن دراز بس کوتاه است

2 در عالم امر شرع شاهنشاه است وین جمله برون زپردهٔ این راه است

1 هر چند که در شهر به رندی فاشم وانگشت نمای جملهٔ اوباشم

2 یا رب تو مرا از درِ خود دور مکن مگذار که رسوای جهانی باشم

1 بیچاره دل شکسته چون بستهٔ تست بی مرهم وصل هر زمان خستهٔ تست

2 چون می گسلی از آنک پیوستهٔ تست گر بستهٔ تست دل نه بشکستهٔ تست