در راه توَم گر زیم از اوحدالدین کرمانی رباعی 12

1 صدری که چو بدر کرد عالم انور بگذشت وی از نُه فلک و هفت اختر

2 زین عالم شش جهت برآمد برتر از فضل خدا تاج لعمرک بر سر

1 در درد دل خویش زبی درمانی هر لحظه به دردی دگر اندرمانی

2 چون سینهٔ بوالفضول را دل خوانی زان می نرهد دلت زسرگردانی

1 هر چند که در شهر به رندی فاشم وانگشت نمای جملهٔ اوباشم

2 یا رب تو مرا از درِ خود دور مکن مگذار که رسوای جهانی باشم