بر رخ پر عرق مکش سنبل نیم از محتشم کاشانی غزل 12

1 بر رخ پر عرق مکش سنبل نیم تاب را در ظلمات گم مکن چشمهٔ آفتاب را

2 گر به حیا مقیدی برقعی از حجاب کن پردهٔ رخ که پیش او باد برد نقاب را

3 سوخته فراق را وعدهٔ خام تر مده رسم کجاست دم به دم آب زدن کباب را

4 بی تو به حال مر گم و جان به عذاب می‌کنم بر سرم آی و از سرم باز کن این عذاب را

5 گشته حجاب عارضت زلف و نسیم بی‌خبر آه کجاست تا کند بر طرف این حجاب را

6 تا دهد از تو جراتم رخصت نیم بوسه‌ای یک نفسک به خواب کن نرگس نیم خواب را

7 دی به نیاز گفتمت بندهٔ توست محتشم روی ز بنده تافتی بنده‌ام این عتاب را