1 هر که چون خر فتنهٔ خواب و خور است گرچه مردم صورت است آن هم خر است

2 ای شکم پر نعمت و جانت تهی چون کنی بیداد؟ کایزد داور است

1 گویمت چگونه شود زنده کو هلاک شود: آب باز آب شود خاک باز خاک شود

2 جانش زی فراز شود تنش زی مغاک شود تن سوی پلید شود پاک باز پاک شود

1 تا مرد خر و کور کر نباشد از کار فلک بی‌خبر نباشد

2 داند که هر آن چیز کو بجنبد نابوده و بی‌حد و مر نباشد