بر ره مکر و حسد از ناصرخسرو قبادیانی قصیده 92

1 ای حجت بسیار سخن، دفتر پیش آر وز نوک قلم در سخنهات فروبار

2 هر چند که بسیار و دراز است سخنهات چون خوب و خوش است آن نه دراز است نه بسیار

1 وعدهٔ این چرخ همه باد بود وعده رطب کرد و فرستاد تود

2 باد شمر کار جهان را که نیست تار جهان را به جز از باد پود

1 ای روا کرده فریبنده جهان بر تو فریب، مر تو را خوانده و خود روی نهاده به نشیب

2 این جهان را به جز از بادی و خوابی مشمر گر مقری به خدای و به رسول و به کتیب