بر بلبل آنچه از ستم باغبان از مشتاق اصفهانی غزل 92

1 بر بلبل آنچه از ستم باغبان گذشت کی از جفای خار و ز جور خزان گذشت

2 گامی نرفته خار جفا دامنم گرفت پنداشتم کز آن سر کو می‌توان گذشت

3 پایم نه بسته کس ولی از بیم پاسبان نتوانم از حوالی آن آستان گذشت

4 داغم که ماند حسرت پیکان او بدل تیرش ازین چه غم که مر از استخوان گذشت

5 صیاد بستن پروبالش چه لازمست مرغی که در هوای قفس ز آشیان گذشت

6 بگذشت از زمانه بمشتاق ناتوان در پیری آنچه از ستم آن جوان گذشت