بر گل به پای سرو چو رفتار از کمال خجندی غزل 990

1 بر گل به پای سرو چو رفتار می‌کنی از لطف پای نازکت افگار می‌کنی

2 اگر حال دل ز غمزه بپرسی چه گویمت خوش می‌کنی که پرسش بیمار می‌کنی

3 پندی بده به زلف که خون‌های بیدلان چندین چرا به گردن خود بار می‌کنی

4 با غمزه هم بگوی که در پیش مردم خواهم زدن که شوخی بسیار می‌کنی

5 گفتی جمال خویش نمایم به عاشقان این خود کرامتی است که اظهار می‌کنی

6 ای طوطی این حدیث شکربار از آن تست یا گفته منست که تکرار می‌کنی

7 سعدی اگر چو طوطی گویا بود کمال طوطی خموش به چو نو گفتار می‌کنی